Που είναι το "μαύρο-άσπρο", το "είτε-είτε";
Ο McNair (2002) και ο Δεμερτζής (2002) παραθέτουν τη σχετική λογοτεχνία των τελευταίων 50 ετών σε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης των θεμάτων γύρω από την πολιτική επικοινωνία. Η έννοια της σχετικής διαφήμισης υποτίθεται ότι αποκτά δύο θεμελιώδη χαρακτηριστικά-σκοπούς: να ενημερώσει και να πείσει, οπότε το βασικό ερώτημα του ερευνητικού πεδίου ανακατασκευάζεται στα όρια των δύο σκοπών της. Στο μάτριξ των σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ πολιτικών παραγόντων, μέσων και ακροατηρίου/ πολιτών οι έννοιες της προπαγάνδας, του δημοκρατικού διαλόγου και την "κατανάλωσης" των μηνυμάτων αποκτούν κεντρικό νόημα.
Η έννοια της "κατανάλωσης", όπως και η έννοια της "διαφήμισης", ενυπάρχουν τόσο στο εμπορικό όσο και στο πολιτικό πλαίσιο αναφοράς τους. Επομένως, μέσα από το πρίσμα των σχέσεων αυτών μπορεί να διακρίνει κανείς πιθανές περιπτώσεις συνύπαρξης (όχι πάντα ίσης και ειρηνικής) μεταξύ πολιτικο-οικονομικών δυνάμεων... (to be continued... in my head).
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment