Friday, August 21, 2009

Και τώρα Ελευθερία μου;



Καλοκαίρι, παρέα, πλατεία, ρακί, τεκίλα, σανραιζ, ένα κουνέλι και μια κότα τί σπίτι να ανοίξουνε, Αντίπαρος, Αθήνα, Ρόδος, Χανιά, ήρθε η Εύα για μια βδομάδα, μπάνια, μπάνια, μπάνια, μπάνια, φωτογραφίες, ένα ειδύλλιο του οποίου η πορεία είναι απρόβλεπτη, ένα ειδύλλιο που τελείωσε και όλοι προσπαθούν να φύγουν, ο Ζαχαρίας που έκατσε εικοσιτόσες μέρες αντί τρεις-τέσσερις, στην Πλατεία μέχρι το ξημέρωμα, η καινούρια μου φωτογραφική που άργησε.. 15 μέρες, ένας ήλιος που μου έχει γίνει εξάρτηση, το σπίτι σου που έρχομαι και φεύγω, η Στέλλα να αναδιαμορφώνει τον κόσμο, τα όνειρα για παραλίες που δεν πραγματοποιούνται όλα, δε γίνεται, δύο κεφάλαια που έχω γράψει τα 7/10, γλυκό crank, full φάση, scrantch ξανά και ξανά, ένα borelis σε ό,τι δε μου ταιριάζει, μια προσπάθεια να ονειρευτώ έξω από το καλοκαίρι, μια ελπίδα για ένα εξίσου ή περισσότερα όμορφο αύριο, εισιτήρια, εισιτήρια και όσα λεφτά έχω να γίνουν εισιτήρια, ο χειμώνας που με τρομάζει, εγώ εδώ, εγώ εδώ, κάτι φάσεις που απλά σε βάζουν σε σκέψεις, ξανασκέφτεσαι τη φιλία, χωριά και οφτά, σωτήριο lunchpack της μαμάς, η φωνή που χάνεται για μέρες, το τέλος του καλοκαιριού που μυρίζει, ό,τι ήθελα να πάρω νομίζω ότι το πήρα, καλή διάθεση από όλους, κακή διάθεση ανά καιρούς, οπτικοακουστικό υλικό που αναστατώνει, ιδρώτας άλλες φορές γλυκός κι άλλες δυσβάσταχτος, το Μεξικό που δεν πήγα ποτέ, η Λισαβώνα που θα είμαι σε δύο εβδομάδες, στον ξενώνα με Ναπολεών και ελληνικό, το πρώτο τσιγάρο της μέρας το απόγευμα, ένα ξημέρωμα στο Σαμψων, γλυκιά αντάρα για σενα junky, άσε τα 25 και τις αηδίες, μια ζωή το ίδιο θα'ναι, χαρούμενα γενέθλια στο Νίκο ακόμα και αν έστειλε το δώρο μου αλλού, το Skype ενώνει ανθρώπους, ο υπολογιστής μου στα όρια της θερμοπληξίας, ένα καλοκαίρι με μια τσάντα-βαλίτσα από της Μινωικές Γραμμές, δύο-τρεις παραλίες ήθελα ακόμα, πρώτη φορά στο Ναυπηγείο, ανθρωπολογικές έρευνες σε τουαλέτες μαγαζιών, πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό, σύκα από το περιβόλι του παππού, η τιμητική του παππού, ένα άρθρο που προκαλεί δάκρυα, κάποια πράγματα που θα θυμάμαι για πάντα, η τελειότητα της μάνας μου, το άραγμα με τη Σοφία, οι συζητήσεις με την Εύα, η άνεση με το Ζαχαρία, καινούριες και παλιές γνωριμίες, emails χωρίς επαφή, δουλειά, δουλειά, Ξυλούρης, ο Χρήστος που ήρθε στην Αντίπαρο μετά την επέμβαση, ποτά μόνη μου στον Κούκο σαν τον κούκο αλλά ωραία φάση, τί φάση παίζει, τί σόι φάση είσαι συυυ ρωτώ, το μπουκάλι που ανοίξαμε μετά κόπων και βασάνων, η έκθεση που σιχάθηκαν όλοι, 2-3 θέατρα στην αρχή του καλοκαιριού, τα σχέδια για Κεδρόδασος, τα ταξιδιωτικά περιοδικά, ο καφές που παραγγέλνεις από το τηλέφωνο για να είναι έτοιμος όταν πας, οι γιαγιάδες με την αγάπη και τη γκρίνια, στο αμάξι με το Νίκο, στο αμάξι για μπάνιο, στο αμάξι για δουλειά, 4-5 φορές στο δρόμο με μουσική στα αυτιά, η χαρά του να κατεβαίνεις αργά, η χαρά του να γυρνάς νωρίς, οι οδοί και οι ήχοι που δε φωτογραφίζονται, η θάλασσα που θέλω μέσα μου, στα τηλέφωνα όλοι, οι κάρτες Vodafone, το Internet που φαίνεται σαν πολυτέλεια, γλυκό καλοκαιρινό mayhem.

Tuesday, August 18, 2009

Και τώρα;



Είναι ωραία η θάλασσα, πώς την αφήνεις πίσω σου;