Wish Me Luck/ Money Never Mattered So Much

Uses and Gratifications and Other Romantic Ideas about the Active Audience (Σημειώσεις Για τις Εξετάσεις Υπό Μορφή Μπλογκ- Ελπίζω να Βοηθήσει)

Οι ΜακΚουεϊλ και Βινταλ (2001) χωρίζουν τις προσεγγίσεις χρήσεων και ικανοποιήσεων σε δύο περιόδους: την κλασική, η οποία ασχολείτο κυρίως με έρευνες κινήτρων και τη σύγχρονη.
Ουσιαστικά, και ενώ η διαδικασία είχε ξεκινήσει από πιο πριν, κατά τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 η έρευνα αρχίζει να απευθύνει το κοινό ως αυτοτελές αντικείμενο, ως ενεργό.

Ενώ οι θεωρητικοί δε συναινούν σχετικά με τον ορισμό ενός ενεργού κοινού, τρεις ιδιότητας της έννοιας αποκτούν ιδιαίτερο νόημα:

1. ωφελισμός
2. προθετικότητα (κίνητρα)
3. οχύρωση απέναντι στην επιρροή (των μέσων)
   

Η συμβολή του Παραδείγματος, ή όπως το αποκαλεί ο Δεμερτζής (2002) του "θεωρητικού σύμπαντος λόγου" έγκειται στην απομάκρυνση της έμφασης σε Παραδείγματα όπως αυτό της "υποδόριας βελόνας" που θεωρούσαν το ακροατήριο ως αβοήθητο απέναντι στις ισχυρές επιδράσεις των μέσων, και στην υπογράμμιση της δυνατότητας αντίστασης στα μηνύματα των μέσων από το ακροατήριο.

Katz: Αντί να ρωτάμε "τι κάνουν τα Μέσα στους ανθρώπους", πρέπει να ρωτήσουμε "τι κάνουν οι άνθρωποι με τα Μέσα".

Οι Blumler και Katz (1974) συμπεριλαμβάνουν στη συλλογιστική τους:

1. τις κοινωνικές και ψυχολογικές μεταβολές
2. των αναγκών που δημιουργούν
3. προσδοκίες από τα
4. ΜΜΕ και άλλες πηγές, οι οποίες οδηγούν σε
5. διαφορετικά σχήματα στην έκθεση των μέσων (ή εμπλοκή σε άλλες δραστηριότητες) που έχουν ως αποτέλεσμα την
6. ανάγκη ικανοποίησης και
   
7. άλλες επιπτώσεις, οι περισσότερες από τις οποίες είναι ακούσιες.

Οι υποθέσεις τους:

• Ενεργό κοινό, το οποίο κάνει τις επιλογές του με γνώμονα τα κριτήρια που έχει και την πρότερη εμπειρία του από τα μέσα
• Η χρήση των μέσων ως ένας τρόπος για την ικανοποίηση των αναγκών του ατόμου.

4 πεδία ικανοποιήσεων των ακροατηρίων στα κείμενα των μέσων:

1. Διαφυγή (από την πραγματικότητα, π.χ. ταινίες επιστημονικής φαντασίας, ταξιδιωτικό πρόγραμμα στην τηλεόραση)
   
2. Προσωπικές σχέσεις (συζήτηση με συναδέλφους/ φίλους για ένα πρόγραμμα που παρακολούθησαν).
3. Προσωπική Ταυτότητα (ταύτιση με ένα χαρακτήρα σε ένα πρόγραμμα).
4. Παρακολούθηση (ενημέρωση για τα δρώμενα, ειδήσεις).

Κριτική και σχόλια (Δεμερτζής, 2002):

• Περιορισμένη θεώρηση της έννοια της ανάγκης: Η ίδια η έννοια των αναγκών είναι υπερβολικά σύνθετη: βιολογικές και κοινωνικές, πρωτογενείς και δευτερογενείς, βασικές και συμβολικές. Η έννοια του κινήτρου παρουσιάζεται ως περισσότερο δόκιμη στο θεωρητικό πλαίσιο του Παραδείγματος.
  
• Μεθοδολογικός ατομικισμός: Το μοντέλο αδυνατεί να ερευνήσει τις πιθανές αντικειμενικές μεταβολές που επέρχονται από τη χρήση των μέσων και οι οποίες ενδέχεται να μην γίνονται αντιληπτές από το υποκείμενο
  

(Give Me) All The Things That Money Can't Buy

Να Και Κάτι Ακαδημαϊκό..

Που είναι το "μαύρο-άσπρο", το "είτε-είτε";

Ο McNair (2002) και ο Δεμερτζής (2002) παραθέτουν τη σχετική λογοτεχνία των τελευταίων 50 ετών σε μια προσπάθεια ανασυγκρότησης των θεμάτων γύρω από την πολιτική επικοινωνία. Η έννοια της σχετικής διαφήμισης υποτίθεται ότι αποκτά δύο θεμελιώδη χαρακτηριστικά-σκοπούς: να ενημερώσει και να πείσει, οπότε το βασικό ερώτημα του ερευνητικού πεδίου ανακατασκευάζεται στα όρια των δύο σκοπών της. Στο μάτριξ των σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ πολιτικών παραγόντων, μέσων και ακροατηρίου/ πολιτών οι έννοιες της προπαγάνδας, του δημοκρατικού διαλόγου και την "κατανάλωσης" των μηνυμάτων αποκτούν κεντρικό νόημα.

Η έννοια της "κατανάλωσης", όπως και η έννοια της "διαφήμισης", ενυπάρχουν τόσο στο εμπορικό όσο και στο πολιτικό πλαίσιο αναφοράς τους. Επομένως, μέσα από το πρίσμα των σχέσεων αυτών μπορεί να διακρίνει κανείς πιθανές περιπτώσεις συνύπαρξης (όχι πάντα ίσης και ειρηνικής) μεταξύ πολιτικο-οικονομικών δυνάμεων... (to be continued... in my head).

I, Too, Can Hear Your Heart, Aidan...

Words fail to describe how sad I was to find out that Arab Strap were breaking up. I was outside the London Scala talking to this girl who bought my tickets through ebay when she announced the bad news. This was to be their last concert in London, before one in Edinburgh (although they did play that secret gig in Japan, little ^%$&$&^&$. Anyways. This feeling was sort of cured today when I stumbled across Aidan Moffat's website (www.aidanmoffat.co.uk or something along those lines). This song 'The Boy You Love', is just amazing. Can't wait for the album. Maybe last romances aren't always the end.

lovepoem - Revisiting Old Poems

_{how lovely water breaks}

_{upon your feet.}

_{me, as one of} them,

would wish to love you

more tonight

you

always

ever

only

keep tidy a face

you wish you could

exchange for a

mirror.

The dream begins suddenly on your pavement streets.

My dream, my wish

Breaks upon your shoulders

As you shrug and point the ceiling

It seemed to me as if I knew from the beginning.

Απορώ (και η Εύεια ατάκα; από σίγμα)

1. Γιατί δεν χτυπάει το κινητό μου παρά μόνο από την υπηρεσία παροχής.
2. Γιατί έξω κελαϊδάνε τα πουλάκια κι εγώ διαβάζω (ψέμματα, ξέρω την απάντηση).
3. Γιατί μ'εχει πιάσει μια μανία με λίστες.
4. Γιατί σκέφτομαι πάντα το τέλος και όχι τη διαδικασία.
5. Γιατί το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία.
6. Γιατί έχει αρχίσει να μου μυρίζει ούζο.
7. Γιατί τα έχει παίξει ο υπολογιστής μου.
8. Γιατί δεν έχω τί άλλο να προσθέσω στη λίστα.
9. Γιατί δεν έχω ξυπνήσει ακόμα αν και έχω πιεί έναν πολύ δυνατό καφέ.
10. Γιατί όλο σκέφτομαι, σκέφτομαι, σκέφτομαι και ανησυχώ.

ΕΠΕΙΔΗ:

1. Όλοι οι φίλοι μου έχουν βαρεθεί να με ακούν να λέω πόσο διάβασμα έχω και ίσως και να μη θέλουν να με ενοχλήσουν.
   
2. Είπα, ξέρω την απαντηση.
3. Επειδή έχω γίνει φρικιό με τις τυπολογίες και ό, τι διαβάζω και οι σημειώσεις που κρατάω έχουν τα πάντα αριθμημένα.
4. Δεν ξέρω.
5. Οι επιστήμονες ξέρουν.
6. Γιατί είναι άνοιξη!
7. Γιατί τον έχω ξεπατώσει!
8. Γιατί αντί να γράφω στο μπλόγκ μου έπρεπε να διαβάζω!
9. Ίσως πρέπει να πιώ και άλλο καφέ!
   
10. Όχου, είπαμε, δεν τα ξέρω και όλα.
    

A Portrait of The Blogger as a Young Woman

All hail anonymity! Ay!

10 λόγοι γιατί δεν μπορώ να διαβάζω χωρίς να κάνω άλλα recreational πράγματα παράλληλα

1. Γιατί δεν μου αρέσει να σκέφτομαι μονόδρομα
2. Γιατί βαριέμαι σκέτο το διάβασμα
3. Γιατί θέλω να βρίσκω παραδείγματα εφαρμογής των πραγμάτων που διαβάζω
4. Γιατί λειτουργώ πιο αποδοτικά μόνο όταν κάνω διάφορα πράγματα παράλληλα
5. Γιατί από εμπειρία λειτουργώ πιο αποδοτικά μόνο όταν κάνω διάφορα πράγματα παράλληλα
6. Γιατί φοβάμαι τις περιόδους που έχω μόνο διάβασμα και αντί να τις βλέπω σαν άσχημες, προτιμώ να τις βλέπω πολύχρωμες
7. Γιατί δεν μπορώ να συγκεντρωθώ μόνο σε ένα πράγμα
8. Γιατί συνήθως αυτές οι περίοδοι συμπίπτουν με περιόδους καλού καιρού – και είμαι κορίτσι που ζητάει το έξω
9. Γιατί αποσπώμαι τελείως από τα πράγματα που με δυσαρεστούν/ απασχολούν
10. Γιατί δε μ’αρεσει.

Life is a Pigsty

“It’s the same old S.O.S.
But with brand new broken fortunes
I’m the same underneath”

Be it in my waking hours, be it in my troubled sleep,

“I’m still the same underneath”, I guess you already knew.

Morrissey makes me feel like a little girl, sweet sixteen.

“Even now in the final hour of my life
I’m falling in love again”

I never helped it. “But this you, you surely knew. And if you don’t know this, then what do you know?”

Ένα μικρό δοκίμιο για το Ebay

Ηλεκτρονικός κόλπος (αγορών). Μόνο σε άρθρα για τις νέες δομές αγοράς στο διαδίκτυο, αναφορές σε "πορωμένους" φανς και μετα-καπιταλιστικές απόψεις για το φετιχισμό της κατανάλωσης είχα διαβάσει για το ebay. Και, ως επιρρεπής σε τέτοιες διαδικτυακές απολαύσεις και λίγο συντηρητική για την ασφάλεια των δεδομένων στο διαδίκτυο, είχα κρατηθεί μακριά από τη φάση. Μέχρι που μπορούσα πλέον, καθώς έβγαλα "σχεδόν" πιστωτική κάρτα. Μπήκα στο ebay πέρυσι το καλοκαίρι, μέσα στις εξετάσεις για το μεταπτυχιακό μου.

Δεν θυμάμαι το πρώτο πράγμα που αγόρασα, θυμάμαι ένα από τα επόμενα - ένα κόκκινο μπλουζάκι που δεν μου έκανε. Αλλά εμένα δε με ένοιαζε, γιατί με είχε συνεπάρει η κοινότητα του ebay. Λίγο αργότερα άρχισα και να πουλάω, οπότε και η αδρεναλίνη χτύπησε κατακόκκινο. Το πιο συναρπαστικό από όλα είναι ότι πουλούσα πράγματα που είτε είχα πάρει τσάμπα (στην κυριολεξία), είτε δεν ήθελα πλέον, είτε ήταν ανεπιθύμητα δώρα (δεν αναφέρομαι στο δικό σου, Χρήστο). Μπορεί και για τους περισσότερους πωλητές με τους οποίους συναναστράφηκα αυτή να ήταν η κατάσταση σχετικά με τα προϊόντα τους. Εμένα όμως δεν με ένοιαζε. Οι έννοιες του bargain και της κατανάλωσης αποκτούσαν παντελώς καινούριο νόημα.

Έμαθα ότι μπορείς να έχεις υπέροχα ρούχα για το 1/5 της συνήθους τιμής τους. Έμαθα ότι οι ρομαντικές μου απόψεις για το ταχυδρομείο μπορούσαν να διαδράσουν με τις συναρπαστικές μου επιχειρηματικές δυνατότητες. Έμαθα κάτι που γνώριζα, αλλά πλέον από πρώτο χέρι, ότι δηλαδή απλά μπορείς να αγοράσεις και να πουλήσεις σχεδόν τα πάντα. Έμαθα ότι όταν βαριέσαι τις κοινωνικές διαδικτυακές εφαρμογές (βλ. MSN, Skype, Gmail Chat, Facebook, MySpace, κ.ο.κ.), μπορείς πάντα να καταφεύγεις στις οικονομικές του (βλ. ebay, amazon, paypal, και τόσα πολλά άλλα). Είναι σχεδόν "ηθικός" καπιταλισμός, όχι με την έννοια του fair trade, αλλά ίσως με την έννοια του recycling trade.

Η μάνα μου μου έλεγε πάντα ότι είναι καλύτερο να έχεις λίγα πράγματα αξίας, παρά πολλά. Συμφιλίωσα αυτή την επιρροή με την καταναλωτική μου μανία μέσω του ebay. Έχω ελάχιστα πράγματα αξίας, ίσως ένα λευκόχρυσο δακτυλίδι που μου είχε πάρει όταν πέρασα στο πανεπιστήμιο και 2-3 ρούχα που η αξία τους δεν ξεπερνά τα 40€, αλλά έχω πολλά πράγματάκια αξίας £3. Και την Πέμπτη μου είπε μια πωλήτρια ότι θα μου στείλει την τσάντα που κέρδισα σε ένα auction αξίας £5.50. Σκούρη καφέ, δερμάτινη, σχετικά vintage. :)

Ένας τελευταίος, αλλά άκρως σημαντικός λόγος που λατρεύω το ebay είναι το γεγονός ότι θέλω να αποφύγω το συναισθηματικό δέσιμο με τα αντικείμενα. Δεν αντιλέγω ότι γίνεται και ότι το κάνω χωρίς ιδιαίτερες τύψεις, αλλά είναι πιο εύκολο να δεθείς με κάτι μικρής χρηματικής αξίας, παρά με κάτι μεγάλης. Γιατί αν χάσεις το πρώτο, οι πιθανότητες είναι ότι μπορείς να το αναπληρώσεις ευκολότερα και ότι δεν θα στενοχωρηθείς τόσο πολύ- τουλάχιστον για το οικονομικό μέρος. Ενώ αν χάσεις το δεύτερο -τι να κάνουμε- θα κλάψεις (κυρίως) για τα λεφτά που έδωσες.


Σύνοψη:

Γιατί το ebay είναι υπέροχο:

1. Γιατί μπορείς να βρεις όμορφα πράγματα σε μικρή τιμή
2. Γιατί μπορείς να βρεις σπάνια πράγματα ή πράγματα που ταιριάζουν με το στυλ ή το χαρακτήρα σου σε μικρή τιμή
3. Γιατί δίνει νέα διάσταση στην αίσθηση της επιχειρηματικότητας -όλοι μπορούν να γίνουν πωλητές
4. Γιατί αυξάνει τον όγκο της αλληλογραφίας σου
5. Γιατί προσδίδει μια (υπαρκτή ή όχι) αίσθηση ανακυκλώσιμης κατανάλωσης, που συνδέεται με πιο ηθικές διαστάσεις του καπιταλισμού
6. Γιατί αποθαρρύνει το συναισθηματικό δέσιμο με αντικείμενα. Τα αντικείμενα λαμβάνουν επιτέλους τη μοναδική ουσιαστική έννοια της οντότητάς τους- είναι απλά αντικείμενα.

Υστερόγραφο:

Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να δώσω την εντύπωση ότι "βγάζω το ψωμί μου" στο ebay ή ότι είναι εύκολο να στήσεις μια αποδοτική εταιρία στο διαδίκτυο. Απλά θέλω να υπογραμμίσω με γραφικό τρόπο κάποιες από τις εμπορικές εφαρμογές του διαδικτύου.

Περιμένω αντίλογο... :)

Βιβλία και Άνοιξη

Ξύπνησα. Πρέπει να μην έκανα τίποτα εδώ και ώρα γιατί απλά κατάλαβα ότι το τσιγάρο μου ήταν πικρό και ότι δεν μπορούσα να καταλάβω τις σκέψεις μου πλέον. Είναι βράδυ. 22:33 σε ένα σχετικά ήσυχο σπίτι στο Λονδίνο. Το μόνο πράγμα που σκεφτόμουν είναι ότι δεν θυμάμαι την αλληλουχία της σκέψης μου αλλά ότι πολλά πράγματα μαζί είχαν βγει στην επιφάνεια. Θυμήθηκα ένα σπίτι στην άκρη του γιαλού, μια σκάλα να οδηγεί στην παραλία, ένα απόγευμα, ένα καλοκαίρι, πολλά χρόνια πριν. Και εγώ σίγουρα δεν ήμουν ο ίδιος άνθρωπος πλέον. Θυμήθηκα ότι είχα και έχω πάρα πολλά πράγματα να συζητήσω με πάρα πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, αλλά ότι αυτό δεν με έκανε ευτυχισμένη πλέον. Θυμήθηκα ότι από μικρή η μάνα μου μου έλεγε να μάθω σωστά το τυφλό σύστημα των υπολογιστών, μου είχε πάρει και ένα CD θυμάμαι, αλλά εγώ δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα, είτε γιατί σέρφαρα στο διαδίκτυο είτε γιατί κάτι έκανα στον υπολογιστή. Ήμουν μικρή τότε και με είχε συνεπάρει η φάση με τα δίκτυα ανθρώπων που μπορούσαν να δημιουργηθούν με τη σωστή χρήση μιας ψηφιακής τεχνολογίας.

Καθώς μεγάλωνα, συνειδητοποίησα ότι αυτός ο ενθουσιασμός ήταν από τα λίγα πράγματα που δεν είχαν αλλάξει πάνω μου. Υπερβάλλω μάλλον. Τίποτα ουσιώδες δεν έχει αλλάξει. Ακόμα γράφω. Ακόμα κάθομαι στον υπολογιστή, ακόμα ενθουσιάζομαι με τα δίκτυα ανθρώπων που μπορούν να δημιουργηθούν με τη σωστή χρήση μιας ψηφιακής τεχνολογίας, ακόμα νιώθω αποκλειστικά ρομαντικά τα απογεύματα. Μάλλον η διάθεσή μου έχει αλλάξει, μάλλον ο ενθουσιασμός μου χάνεται. Γιατί; Πολλές φορές μιλάω με ανθρώπους στον εικονικό ή στον πραγματικό κόσμο και καταλήγουμε πάντα σε μπλαζέ συμπεράσματα, χωρίς ίχνος ελπίδας, παγιδευμένα σε πλαίσια καπιταλιστικών ή αντι-καπιταλιστικών συζητήσεων με μια ελαφριά υπαρξιακή πάντα διάσταση.

Τώρα πρέπει να διαβάσω κάτι βιβλία που σνομπάρω και δεν έχω καμία όρεξη να ασχολούμαι αποκλειστικά μαζί τους. Τώρα μπήκε η άνοιξη και δεν έχω καμία όρεξη να ασχολούμαι αποκλειστικά μαζί της. Αλλά τα κάνω και τα δύο, ταυτόχρονα. Και έχουν γίνει, παραλόγως, σχεδόν ταυτόσημα. Η άνοιξη και τα βιβλία που δεν θέλω να διαβάσω, οι συζητήσεις που προσπαθώ απελπισμένα να έχω, στο MSN, στο τηλέφωνο, στο σπίτι… Όλα καταλαμβάνουν όλη τη μέρα μου και τη μισή νύχτα μου και πολύ συχνά το πρωί θα σηκωθώ από το κρεβάτι μόνο για να δω την (εικονική και πραγματική) αλληλογραφία μου. Λες και θα με σώσει ένα γράμμα ή ένα email από αυτή την κατάσταση που έχω υποβάλλει τον εαυτό μου. Καμιά φορά έχει τεράστια επίδραση στην ψυχολογία μου, ένα δεματάκι από τη μάνα μου, ένα απροσδόκητο email ή ένα πολύ καλό email που θα κάνω forward σε λίγους και εκλεκτούς συνοδοιπόρους. Μάλλον δραματική ακούγομαι πάλι, ε; Μάλλον.

Είναι και αυτά τα δύο συνέδρια που με έχουν βάλει σε σκέψεις. Ξέρεις, μήπως είναι υπερβολικά νωρίς ή μήπως δεν είμαι εγώ προετοιμασμένη ή μήπως δεν έχω το χρόνο να προετοιμαστώ, ή μήπως δεν είμαι αρκετά οργανωτική τελικά και ποτέ δεν θα βρω το χρόνο να αξιοποιήσω στο έπακρον τις δυνατότητές μου. (εδώ μπαίνει παράγραφος μάλλον, ε;) Μάλλον ζητάω λίγη κατανόηση προς την ελαφρώς αποσυντονισμένη φύση μου. Μάλλον μετράω τις μέρες και τις ώρες, τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα χωρίς ή πριν το καταλάβεις και οι προτάσεις μου εν τέλει δεν βγάζουν κανένα νόημα. Εγώ ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι ήμουν καλή με τις λέξεις, φαντάσου λοιπόν με τις προτάσεις.

Όταν με διακόπτουν δε αποσυντονίζομαι τελείως. Χάνω ειρμό, δομή και περιεχόμενο της σκέψης μου, την οποία βέβαια από την αρχή πάσχιζα να κρατήσω ζωντανή. Βλέπεις οι σκέψεις μου είναι σαν τα χρυσόψαρα που είχα μικρή και δεν μπορώ να τα κρατήσω στη ζωή με τίποτα. Τα συναισθήματά μου, όμως, είναι σαν τις γάτες που πάντα τριγύριζαν το σπίτι της γιαγιάς μου και, τόσα χρόνια μετά, έρχονται ακόμα και με βλέπουν.

Είχα πει σε ένα φίλο μου πριν χρόνια σε μια συζήτηση που είχαμε για τον… Antonio Banderas, ως απάντηση στην πρότασή του “Io sono diaobolo”, “Io sono una persona extravaganza” και διατηρώ αυτή τη θέση μέχρι και σήμερα, χωρίς να πιστεύω ότι μου ανήκει δικαιωματικά ο τίτλος. Σίγουρα έχω υποτιμήσει την υπερμεγέθη προσωπικότητα μου. Το γράφω και θέλω δίπλα να γράψω lol.

Ξύπνησα. Λίγα λεπτά πριν τα μεσάνυχτα, όπως εκείνο το τραγούδι των Iron Maiden που αντί να ακούω στα 16, όπως κάθε λογική γραμμική μετάβαση του γούστου τραγουδιών θα επέβαλε, άκουγα στα 18. Τότε που ήθελα να κάνω metal μπάντα, ποιος, εγώ, που σχεδόν πάντα ήξερα που θα με βγάλει ο δρόμος στα 23, Χριστέ μου, προς τα 24 μου. Πότε πέρασαν δύο χρόνια, εγώ θυμάμαι ότι ήμουν 22 και είμασταν στο μετρό και πηγαίναμε στου Χρήστου να φάμε το πρωινό των γενεθλίων μου. Όχι, δεν τα έκλεισα ακόμα. Είμαι ακόμα 23, thank God.

Μπήκε πάλι σε επιφανειακές ανησυχίες η σκέψη μου. 23. So be it. Είμαι πιο μικρή και πιο μεγάλη από αυτό ταυτόχρονα. Είμαι πιο ανώριμη από ό, τι θα μπορούσα και πιο ώριμη από ότι θα ήθελα. Ταυτόχρονα. Όπως την άνοιξη, και τα βιβλία που πρέπει να διαβάσω. Αν είναι, εκείνο το βιβλίο για τις Μεθόδους στην Επικοινωνία των Deacon et al έχει αρχίσει να μου φαίνεται υπέροχο σε σχέση με κακές μεταφράσεις του ΜακΚουεϊλ και Βιντάλ. Αλλά αρκετά με αυτά τα βιβλία. Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια.

Χωρίς λόγια είναι το σχόλιο που θέλω να κάνω πλέον, ολοένα και περισσότερο. Πάντα όμως βρίσκω κάτι να πω, αν και συνήθως εκ των υστέρων μου φαίνεται ότι οποιαδήποτε συζήτηση στην οποία έκανα αυτό το σχόλιο θα ήταν λειτουργική και με την απουσία του. Μερικές φορές, βέβαια, ευτυχώς δηλαδή αυτό δεν συμβαίνει. Αλλά μου φαίνεται πιο επικίνδυνο να εκτίθεμαι λέγοντας ημι-σοφά πράγματα τα οποία πιστεύω, γιατί νιώθω πιο ευάλωτη στις περαιτέρω συζητήσεις μου. Ενώ με τις λιγότερο ουσιαστικές δηλώσεις έχεις πάντα το περιθώριο να αναπλάσεις το επιχείρημά σου, προσαρμόζοντας το καταλληλότερα σε πολλαπλού είδους συζητήσεις.

Χαζές συζητήσεις.

Good day to wear a ring..

I woke up from the heat of the morning light, a little bit later than morning time. Had yesterday's coffee and fresh apple juice, listening to 50.000.000 Elvis Fans Can't Be Wrong, trying to keep track of the last couple of days. Dressed well, nicely for a change. Changed my mood. Totally.