Γιατί το κάνουμε αυτό στους εαυτούς μας; Γιατί χάνουμε σιγά σιγά το σεβασμό για τη διαπροσωπική επικοινωνία σε "πραγματικά περιβάλλοντα";
"Θα βγάλω την καινούρια μου μπλούζα μια φωτογραφία και θα σου τη στείλω με η-μέιλ ή θα σου στείλω το λίνκ στο η-μπέυ"
"Ναι, μισό λεπτό, μιλάω και με τον/την Χ."
"Θες να πιούμε μια μπύρα ονλάιν;"
"Κάνε με άντ στο χάι φάιβ σου, έχω μόνο το μάη σπέις και το φέισμπούκ σου"
"Καιρό έχω να σε δω στο μέσεντζερ"
"Ναι, μιλούσαμε στο τζίμέηλ τις προάλλες και μου έλεγε για τα παιδιά του"
Δεν θυμάμαι πότε είδα ένα σωρό κόσμο τελευταία φορά.
skip to main |
skip to sidebar
An enquiry into modern romance, postmodern humour, technological dependency, bourlesque, early morning or late night states, and, above all, the one truth that is the Internet.
1 comment:
Εξέτασέ το και από τη θετική πλευρά. Με τον τρελό τρόπο ζωής που κάνουμε, εάν δεν υπήρχαν όλα αυτά τα μέσα, θα είχαμε την πλήρη αποξένωση. Τώρα τουλάχιστον μιλάμε ή γράφουμε σε κάποιον...
Post a Comment