It was another night, sublime light falling into the room where the girl lay across the bed, upset and unsettled, screaming within her skull voices incomprehensible to be said out loud. That day a ship had arrived at a safe harbour, hundreds of passengers disembarked and coveted their new location. Some families, some misfits, some vacationers all there to enjoy and misuse the resources of the island. A long shaggy man looked at the customs and decided that that day would remain within him forever as there was a slight breeze and the girl sitting in front of the pavement reminded him of a girlfriend he once had when he was too young and she was even younger. He could not take his eyes off this strange creature as she fumbled her little hands in her huge bag trying to rearrange her belongings with the ultimate goal of finding her sunglasses. The sun was scortching hot and the day was even hotter, a day in what hell might be like if there was a 'pretend you're in heaven party'. She looked and looked within the dark interior of the linen bag when she finally found something else more interesting than sunglasses. She stared at the ticket for five minutes and then decided she was going nowhere. People stumbled over her, trampling over the pavement, heading helplessly like a herd of sheep to the direction of the information desks. She did not move.
And then man created the computer and literature became nostalgic. Quick fast-food writing prevailed and the story was never continued.
Sunday, May 25, 2008
Monday, May 19, 2008
Friday, May 16, 2008
16-bit Intel 8088 Chip by Charles Bukowski
with an Apple Macintosh
you can't run Radio Shack programs
in its disc drive.
nor can a Commodore 64
drive read a file
you have created on an
IBM Personal Computer.
both Kaypro and Osborne computers use
the CP/M operating system
but can't read each other's
handwriting
for they format (write
on) discs in different
ways.
the Tandy 2000 runs MS-DOS but
can't use most programs produced for
the IBM Personal Computer
unless certain
bits and bytes are
altered
but the wind still blows over
Savannah
and in the Spring
the turkey buzzard struts and
flounces before his
hens.
you can't run Radio Shack programs
in its disc drive.
nor can a Commodore 64
drive read a file
you have created on an
IBM Personal Computer.
both Kaypro and Osborne computers use
the CP/M operating system
but can't read each other's
handwriting
for they format (write
on) discs in different
ways.
the Tandy 2000 runs MS-DOS but
can't use most programs produced for
the IBM Personal Computer
unless certain
bits and bytes are
altered
but the wind still blows over
Savannah
and in the Spring
the turkey buzzard struts and
flounces before his
hens.
Monday, May 12, 2008
Κάπου κρυμμένα είναι όλα...
Τα απογεύματα που δεν χρειάζεται να πιω κι άλλο καφέ και δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα άλλο πέρα από το να τα επιζήσω και δεν ακούγεται ούτε ο αέρας, ούτε ο ήλιος, ούτε τα αυτοκίνητα -ούτε καν η τηλεόραση- και έχω διαβάσει ένα άρθρο εφημερίδας ή δύο, περνάνε σαν τις σκέψεις μου οι στίχοι που γράφονται μόνοι τους στο μυαλό μου όταν είμαι χαρούμενη ή όταν φοβάμαι τη σκιά μου.
Ψάλλουν μέσα μου τραγούδια από άλλα χρόνια, όχι τόσο παλιά ούτε τόσο πρόσφατα. Από τη στιγμή που έμαθα ότι μπορώ να αγαπώ τις ανάσες μου όταν λιάζει και τις θλίψεις μου όταν περνάνε οι μέρες χωρίς οι μέρες να μου δίνουν όσα ζητάω και με το να μου παίρνουν όλες εκείνες τις μικρές στιγμές που αγάπησα τα καλοκαίρια σαν εγκεφαλικά κύτταρα που σκάνε από τη ζέστη και το αλκοόλ.
"Σκάσε" είπε, "όχι σκάσε εσύ" ΄φωναζε εκείνη και όσο και να έλουζε ο ήλιος με φως τα δωμάτια που αγάπησα εγώ δεν μπορούσα να θυμηθώ τι είναι εκείνο που με συναρπάζει ή που με αγχώνει περισσότερο όταν συννεφιάζει ο ουρανός.
Δεν είναι ούτε τα ποιήματά μου, ούτε οι κομμένες μου ανάσες. Μα είναι τα χρόνια που περνάνε και οι σκέψεις μου γερνάνε, πρώτα αυτές και μετά εγώ. Η θλιβερή ανησυχία για ένα μέλλον πιο λαμπρό από ό,τι περιμένω, η αναγέννηση κι ο φόβος της απόρριψης ξανά και ξανά.
Κι οι μελωδίες μου γερνάνε μαζί μου.
Και οι αέρες δε με σκιάζουν πια.
Φορτώθηκα τις αγωνίες μου στην πλάτη και βγήκα για σεργιάνι. Και κάθε φορά που κλειδώνω την πόρτα πίσω μου ακούω μια μικρή φωνή.
Γιατί οι σκέψεις μου είναι πιο βαριές απ'τη συνήθεια. Κι η ανάγκη μου είναι αυτή που μεγαλώνει.
Ψάλλουν μέσα μου τραγούδια από άλλα χρόνια, όχι τόσο παλιά ούτε τόσο πρόσφατα. Από τη στιγμή που έμαθα ότι μπορώ να αγαπώ τις ανάσες μου όταν λιάζει και τις θλίψεις μου όταν περνάνε οι μέρες χωρίς οι μέρες να μου δίνουν όσα ζητάω και με το να μου παίρνουν όλες εκείνες τις μικρές στιγμές που αγάπησα τα καλοκαίρια σαν εγκεφαλικά κύτταρα που σκάνε από τη ζέστη και το αλκοόλ.
"Σκάσε" είπε, "όχι σκάσε εσύ" ΄φωναζε εκείνη και όσο και να έλουζε ο ήλιος με φως τα δωμάτια που αγάπησα εγώ δεν μπορούσα να θυμηθώ τι είναι εκείνο που με συναρπάζει ή που με αγχώνει περισσότερο όταν συννεφιάζει ο ουρανός.
Δεν είναι ούτε τα ποιήματά μου, ούτε οι κομμένες μου ανάσες. Μα είναι τα χρόνια που περνάνε και οι σκέψεις μου γερνάνε, πρώτα αυτές και μετά εγώ. Η θλιβερή ανησυχία για ένα μέλλον πιο λαμπρό από ό,τι περιμένω, η αναγέννηση κι ο φόβος της απόρριψης ξανά και ξανά.
Κι οι μελωδίες μου γερνάνε μαζί μου.
Και οι αέρες δε με σκιάζουν πια.
Φορτώθηκα τις αγωνίες μου στην πλάτη και βγήκα για σεργιάνι. Και κάθε φορά που κλειδώνω την πόρτα πίσω μου ακούω μια μικρή φωνή.
Γιατί οι σκέψεις μου είναι πιο βαριές απ'τη συνήθεια. Κι η ανάγκη μου είναι αυτή που μεγαλώνει.
Subscribe to:
Posts (Atom)