Έχω εδώ και καιρό αποσυνδεθεί με ένα κομμάτι της ζωής μου στο οποίο εγώ ήμουν η βασίλισσα του κόσμου μου και όλες μου οι προτεραιότητες γύριζαν γύρω από τα θέλω μου. Εδώ και αρκετό καιρό οι προτεραιότητες μου σχηματίζονται γύρω από τα δεν θέλω μου και αυτό με αποσυντονίζει.
Υπάρχει μια ομίχλη πάνω από όλα εκείνα τα πράγματα που ονειρευόμουν. Μια ομίχλη γύρω και από εκείνα τα πράγματα που μου έφτιαχναν τη διάθεση σε χρόνο ντετέ. Μια ομίχλη γύρω από τις γρήγορες απαντήσεις μου, που τελευταία αναβοσβήνουν σαν στιγμές στις συζητήσεις μου με φίλους και γνωστούς.
Μου λείπουν οι φίλοι μου. Και μπορεί με τους περισσότερους να μιλάω τουλάχιστον μια-δύο φορές τη βδομάδα but this doesn't make it any less comforting. Ίσως και να το κάνει και απλά πάλι να αναρωτιέμαι τι κάνω εγώ εδώ αν και σήμερα ήταν μια καλή μέρα.
Το συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει είναι ότι η ζωή μου ακολουθεί μια εντελώς ανώμαλη πορεία. Από στιγμές μεγάλης ευχαρίστησης περνάω απότομα σε στιγμές -μεγάλης διαρκείας- ευθείας γραμμής. Και μια αίσθηση συνέχειας λίγο απόλυτη και αυτή μαζί με την απορεία μου: που χάνω κάθε τρεις και λίγο τον ενθουσιασμό μου;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Loipon apofasisa na sou grapso gia logo pou nomizo den exo diefkrinisei akomi sto myalo mou...tyxaia diavasa afto to post...kai gia kapoio logo mou ekane click....perigrafeis mia katastasi toso oikeia kai gnorimi...pou sokaristika...nomiza pos ego to egrapsa se mia nyxta pou de thimamai...einai akrivos oti xaraktirize tin kathimerinotita mou mexri prin ligo kairo...den ksero ti na po kai pos na to sxoliaso...alla sigoura to "i miss my friends" kommati itan gia mena to kleidi tis dieksodou...ekana kiniseis pou anetrepsan aftin tin katastasi...kai xarika gi afto...
Elpizo na pernas ki esy kala...opou ki an eisai...
Νομίζω ότι είναι μια κατάσταση που σε γενικές γραμμές περνάμε πολλοί, απ'όσο μου λένε και οι φίλοι μου δηλαδή. Είμαστε όλοι σκορπισμένοι στις γωνιές της ηπείρου -της Ευρώπης δηλαδή κυρίως προς το παρόν- και προσπαθούμε να καταλάβουμε πως άλλαξαν όλα τόσο γρήγορα. Σε χρόνο που έμοιαζε όσο αυτόν που χρειάζεται να ανοιγόκλεισω τα μάτια μου περασαν χρόνια.
Πάντως δεν θέλω να ακούγομαι μοιρολατρική, χωρίς ελπίδα ή έστω μελαγχολική. Απλά προσπαθώ να καταλάβω την κατάσταση, να καταλάβω το παρόν μου για να ορίσω το μέλλον μου.
sigoura pername polloi apo afti tin katastasi...alla elaxistoi tin analyoun kai oi misoi apo aftous tin erminevoun...pantos an mou epitrepeis mia kritiki apopsi...xarika me tin teleftaia sou protasi...xarika poly...emena mou pire poly kairo na katalavo oti gia na vreis apadiseis kai lyseis se kati pou se apasxolei...prepei prota na valeis se ena plaisio afto to "kati". na katanoeiseis tin katastasi pou to perivalei kai meta na kaneis tis energeies sou...i siniditopoiisi einai vasiki kai aparaititi arxi gia to apotelesma...
ps. grafeis me polla xromata sto styl kai ton tropo sou kai mou aresei poly!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Για μια καλή κουβέντα κι ενα καλό καφέ δε ζουμε;
Πάντως ακόμα πασχίζω να διατυπώσω τις σωστές ερωτήσεις: Οι προβληματισμοί μου έχουν να κάνουν με εμένα ή με το περιβάλλον μου; Αυτή υποθέτω είναι η πρώτη ερώτηση που πρέπει να ξεδιαλύνω.
Άκυρη ερώτηση, αλλά... γνωριζόμαστε;
Post a Comment