Όνειρα όνειρα

Χθες το βράδυ ονειρεύτηκα ότι έπαιζα με κάτι παιδιά, αφού τα έσωσα:

"To see children in your dream, signifies your own childlike qualities or a retreat back to a childlike state. It is an extension of your inner child during a time of innocence, purity, simplicity, and a carefree attitude. You may be longing for the past and the chance to satisfy repressed desires and unfulfilled hopes. Take some time off and cater to the inner child within.
...
To save a child, signifies your attempts to save a part of yourself from being destroyed." (http://dreammoods.com/cgibin/searchcsv.pl?method=exact&header=dreamsymbol&search=children)

Θέλω (σε στυλ Bukowski)

Θέλω.
Μια ανοργάνωτη βόλτα
Πολλή αγάπη
Μια καλή συναυλία
Καφέ με φίλους
Ένα ωραίο cocktail σε ένα μπαλκόνι
Να κάτσω δίπλα στο ποτάμι
Να μην κάθομαι τόσο πολύ στον υπολογιστή μου
Να μου διαβάσουν ένα ολόκληρο βιβλίο όλη νύχτα
Μια βόλτα με το αμάξι στις 4 το πρωί
Έναν παγωμένο fredo espresso
Να μην φέρνω την καταστροφή
Να βρω εκείνο το ρυθμό που μου ταιριάζει
Να είμαι εντάξει τη μέρα που θα γίνω 25
Να μετρήσω όλα τα αστέρια από τη Νότια Κρήτη
Θέλω.

I rarely walk the city which I live in.

However, yesterday I started off from London Bridge walking all the way through the City and newly discovered (for me) sidestreets reminiscent of my ideas of Europe all the way to Chancery Lane and from there tube and bus to the lovely villages hidden in North London.

[name] doesn't know what to do with all the memories

Η δικιά σου κοντινή Αμερική

Με μια πληγή κι ένα περίστροφο στην τσέπη θέλω να τρέξω κατα'κει.

Like current to the stream
Like stream to the sea
I let go and let be

To post της ανησυχίας

Λοιπόν γιατί τα πρωινά ξυπνάω με εφιάλτες και τα βράδια δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι ταξίδια;

Γιατί τα απογεύματα δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και τα μεσημέρια κάνω τα πάντα για να αποφύγω τη συγκέντρωση;

Σκέφτομαι διακοπές στη νότια Κρήτη, διακοπές με πλοίο, αεροπλάνο ή τρένο, νησιά, τις παιδικές μου αναμνήσεις από τη Μήλο, τη σκόνη και το θόρυβο της Αθήνας, τα λιμάνια που δεν έχω δει και τα μέρη που έχω αφήσει πίσω μου, τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και τα μικρά ακατοίκητα νησιά..

Τελευταία έχω κολλήσει, όπως έχετε μάλλον καταλάβει από τα προηγούμενα posts και από τα απανωτά και πανομοιότυπα τηλεφωνήματά μου με την Ιρλανδία και συγκεκριμένα με το Δουβλίνο, αλλά και με τη Σκωτία -μια αγάπη που αναγεννήθηκε όταν βρέθηκα στο τρένο για Εδιμβούργο αλλά έπρεπε να κατένω νωρίτερα- κυρίως γιατί "κόλλησα" με την κουλτούρα, αλλά και γιατί είναι πιο ρεαλιστικοί στόχοι.

Δεν θέλω να πω κάτι μάλλον. Μάλλον το ότι η ακινησία μετά από ένα μήνα κίνησης είναι λίγο πιο δύσκολη από ό,τι την περίμενα. Και από την άλλη είναι τόσο γλυκιά.

Impossible But True

How Irish Am I?

You're 65% Irish

You're very Irish, and most likely from Ireland. (And if you're not, you should be!)

How Irish Are You?

All the Music

I sometimes interpret my life through music.
Sometimes I listen to these god-awful songs, sometimes I listen to cheesy songs, sometimes I listen to pretty songs, sometimes I listen to happy songs.
Yesterday I emailed some of my musical friends and asked for a list of songs that would cheer someone up. Here's what I got:

Somewhere over the rainbow - Keith Jarret
When you're Smiling (the Whole World Smiles With You)
Always Look on the Bright Side of Life
Holiday - Madonna
4 minutes - Madonna
What a Wonderful World - Louis Armstrong
The Lost Art of Keeping a Secret - Queens of the Stone Age
Bonito - Jarabe de Palo
With My Own Two Hands - Ben Harper

What's the song you would suggest to cheer someone up and what do you think of this list?

The Queen of Procrastination

I have not done any work in two months.
Maybe I deserved a break, maybe I didn't.
For the last month I have been travelling up and down.
In one and a half months I will be in America.
What do I do during this time?
Work/Study?
Party (like it was 2002)?
Continue doing what I am doing which is nothing?

Lancaster

Τι όμορφη πόλη τελικά... Δεν θα με κρατούσε για πολύ όμως. Το μόνο συναρπαστικό πράγμα που σκεφτόμουν για αυτή την πόλη όσο έμεινα εκεί ήταν ότι είναι μόνο 2 ώρες και 17 λεπτά μακριά από το Εδιμβούργο με το τρένο...

Brighton

Το δεύτερο δωμάτιο που με φιλοξένησε ήταν πιο μεγάλο από το πρώτο, πιο καθαρό και πιο ηλιόλουστο. :) Γενικά ήμουν πολύ αισιόδοξη την πρώτη μέρα του Ιουλίου.